დეკარტის ნაშრომი „სული ვნებანი“ შეიქმნა ბოჰემიის პრინცესა ელისაბედის თხოვნით. ელისაბედმა თხოვნით მიმართა ფრანგ ფილოსოფოსს, განესაზღვრა ვნებათა რაობა, რადგან ძველი დროის მოაზროვნეთა ნაწერებში ყველაზე მეტად იგრძნობოდა ცოდნის სიმწირე ვნებათა შესახებ.
ამ ნაშრომში დეკარტი იკვლევს მრავაგვარ ვნებას, ცხადად იმეცნებს საკუთარ თავს როგორც სუბსტანციას, რომლის არსება და ბუნება აზროვნებაა, რომლის ღმერთი არის შემოქმედი გონისა და სხეულისაც და ის აცხადებს რომ სხეული თავის ბუნებით გაყოფადია, გონება კი განუყოფელი.
